Lille werd oorspronkelijk gesticht in 1696 en was een rivaal van Delft en Rouen. Kort daarna werden nog twee andere faiencefabrieken opgericht. Het enige verschil is de omtrek in de decors, die minder precies en mooi is in Lille en neigt naar paars in plaats van zwart. Ook typisch voor Lille is de decoratie in een centrale cartouche met een décor in de stijl van de Vlaamse schilders met eenden en zwanen. Lille bleef ook trouw aan het schilderij in hoogvurige kleuren. Het tinglazuur was van hoge kwaliteit en de pate was zeer kneedbaar, waardoor het mogelijk was om grotere voorwerpen te maken, zoals de potten van Jacquot et Jaqueline, en de Chinese magots-figuren. Ook bekend zijn de borden met een speelkaartdecor. In 1784 werden “Les Manufactures royales de Lille” opgericht en in 1786 kwamen ze onder het beschermheerschap van de “le Dauphin”. Rond de jaren 1820 raakte het echter in verval, wat resulteerde in sluiting. Er was nog steeds een heropleving van de activiteit in Lille met de oprichting van “la faiencerie de Lille-Fives” in 1864 met een hoogwaardige geïndustrialiseerde productie, maar het sloot ook zijn deuren in 1962.

Deze twee figuren zijn voorbeelden uit de 2e helft van de 18e eeuw van de beroemde faience “Chinois Magots” uit Lille. De dikke pate heeft een rozerode kleur. De figuren zijn met de hand gemodelleerd. Het eerder witgrijze tinglazuur dekt niet overal even goed en is hier en daar gecraqueleerd. De figuren zijn gedecoreerd in de typische hoogvuurkleuren: blauw, groen, geel, bruin onder het glazuur. De groene manden die ze op hun hoofd dragen, dienen als kandelaars. De cijfers zijn niet gemarkeerd.

Conditie: ongelijk verdeeld tinglazuur maar geen gebreken. Zeer decoratieve objecten.