Over Jan Theunis Dextra is weinig bekend. Toen hij zich in Delft kwam vestigen, was hij waarschijnlijk al getrouwd, want de burgerlijke staat geeft ons slechts één vermelding en deze vermelding kwalificeert hem als weduwnaar.  Dit is Tacte van zijn huwelijk, op de datum van 3o november 1783, met een jong meisje uit Delfshaven, genaamd Elisabeth Hoek (HL.Nr. 66).  Gelukkig zijn de documenten die betrekking hebben op zijn keramische carrière meer talrijk.  Bijgenaamd de jonge Dextra, om hem te onderscheiden van Zacharias Dextra, zijn vader, komt hij met deze bijnaam voor op de in 1769 opgestelde lijst van plateelbackers. In die tijd was hij de eigenaar van de Griekse A-fabriek, en in 1764 registreerde hij zijn merk, met ondermeer een getal met daarboven een kleine D.

Getoond worden twee vrijwel identieke ovale schelpvormige gecontourneerde schoteltjes in Delftse faience. Ze zijn handgeschilderd met een mooi blauw en wit decor, het kobaltblauw onderglazuur. Het decor is een zgn. chinoiserie, gebaseerd op Kangxi Chinees porselein. Centraal op het plat zien we een ronde cartouche waarin een pagode omringd door gebladerte. Extern op het plat, de overgang en boord zijn er vier vierlobbige uitsparingen met ook daarin een huisje omgeven door horizontale strepen. Tussenin zien we in lichter blauw een soort van netwerk. Aan de rand zijn er ook vier drielobbige cartouches waarin een soort Chinees symbool. De rand is wit gelaten. De achterzijde is gegoudroneerd met centraal een niet-geglazuurde lage voet. In het centrum zijn deze schoteltjes gemerkt in onderglazuur blauw met de letter “D” waaronder een horizontale streep en het cijfer “7”. Dit één van de merktekens voor Jan Theunis Dextra de Jongere, die werkzaam was en later ook directeur van de manufactuur De Griekse A van 1759 tot 1765. Deze schoteltjes zijn dan ook te dateren rond 1760-65.

Conditie : uitstekend, zeer lichte rand fritting (normaal voor faience).

Prijs :  1200 €